Missie

De klamme warmte is meer dan ik kan verdragen. De drukte op en rond het vliegveld van Casablanca is meeslepend en imponerend. Mijn oog gaat langs in wit gehulde gelovigen die uitgeput op trappen liggen, op bankjes zitten, langs de douane schuivelen en zich door de menigte naar buiten dringen. Het vliegveld van Marokka's witte stad is een plek van teruggekomen Mekka gangers. Een warme, stoffige witte massa van al diegenen die in deze heilige periode van het jaar de reis naar Mekka maken ter ering van de profeet. Buiten de aankomsthal staan massa's thuisgebleven landgenoten hun helden op te wachten. Een bedevaart naar Mekka immers, is een vervulling van een van de vijf hoofd taken die een Moslim moet realiseren tijdens zijn aardse leven. De mens een kuddedier. Wanneer we eerder op de dag in Amsterdam aankomen, belanden we ongewild in de drukte van de Dam tot Dam loop. Hardlopers worden via luidsprekers aangemoedigd en toegeschreeuwd. Het kleurige lint van renners is een parade van mensen met een gedeelde gedachte. Ik zie getergde mensen op weg naar de verwezenlijking van een hoger doel. Vele mensen, gehuld in witte of gekleurde kleding wijden zich aan deze en gene zijde van de Middellandse Zee aan een missie, een waarin zij geloven. Het karakter van hun missie lijkt soms sportief, dogmatisch, spiritueel, plichtmatig, monomaan, mooi.