Gestolen moment

De schooltassen hangen aan de buitenmuur van het lokaal, dat is het hele jaar zo. Als ik aan kom wandelen en van de treden van het trapje het pad oploop dat langs het lokaal loopt, zie ik haar tas al staan. Sommige andere tassen staan naast die van haar en andere hangen aan haken. Een bruine bolletjes tas en een groene kleine lunch tas met klittenband. Twee objecten, die van alles vertellen over het meisje waartoe ze behoren. Als ik de klep van de tas opensla zie ik kleine miniatuur poppetjes aan een touwtje die naar me opkijken. Een blauwe gevlekte camouflage pen, een opschrijfboekje, stickers in een plat metalen doosje met afbeeldingen van Parijs, lees boeken in het Frans en Engels. Over de grond lopen mieren en gedroogd gras ligt in een hoopje naast haar tas. Een gestolen ogenblik. Ik breng een vergeten mapje naar school. Ik zit gebukt op mijn hurken, de klas en de leerkracht kunnen me niet zien, maar daar glipt mijn dochter door de deur. Ze komt al half gehurkt op me af. Moeder en dochter. We zitten samen dicht tegen elkaar, ze bedankt me en zegt dat ze van me houdt, ik houd ook van jou. We lachen zachtjes en ik probeer haar over te halen om nog even te blijven. 'We kunnen hier samen een poosje wat kletsen ... niemand die ons ziet ...  Heimelijk, spannend, liefdevol, een gestolen moment, midden op de dag, onverwachts, niet gepland, een lach van je dochter, een gedeeld moment in haar wereld: haar school, vriendinnen, gedachten, bewegingen, voetstappen, lach, vragen, inspanningen, vriendschap.