Mijn gedachten en schrijfsels bundelen. Door de jaren heen vallen alle stukjes op een plek, het zoeken naar oorzaken, reacties en de vraag 'waarvoor ben je allergisch'. welke allergieën zijn er? Hoe reageer jij daarop? Welke diagnose moeten we stellen? Het is een bouwwerk dat langzaam overeind komt. Een constructie die structuur krijgt, een die samenvalt met jouw bijzondere persoonlijkheid. Het is het bouwen met brokstukken, we leren door vallen en opstaan. Maar we blijven uiteindelijk steeds overeind. Met vertrouwen en weerstand, met angsten en onzekerheid. In combinatie met een zekere laconiek en grote dosis van luchthartigheid leggen we de puzzel. Het kind groeit, jij wordt ouder en de allergieën zijn gebleven. Je was sprankelend en werd werd snel wijzer, de allergieën gaven je niet de ruimte om onwetend te mogen zijn. Al je kinderjaren ben je anders dan je vriendinnetjes en daarmee ga je steeds gemakkelijker om. Je kunt je frustraties sturen. Je hebt geleerd om te wachten, niks te eten, je huilt er nooit om. Of maak ik me dat wijs gedurende die mooie, lange Franse en Zwitserse kinderjaren, de feestjes, de partijtjes, de schoolreizen, de sport toernooien... heb ik je gevoelens ontkend? Ik kon niet anders, denk ik nu, want je moest veilig zijn. Mijn oudste broer noemde je 'dwingend'. Dwangmatigheid verhoudt zich denk ik bijzonder goed met het bedwingen van een honger gevoel.Je was toen mijn broer je als dwingende peuter omschreef, ruim anderhalf jaar oud. We bezochten je nichtje in Arlington en ik had je zusje in mijn buik. We werden allemaal doodziek omdat we een kinderdagverblijf bezochten waar buikloop heerste. Vier naïeve ouders met hun eerste dochters. Wat wisten we weinig. Behalve dat je allergisch was, hadden we nog geen enkele, officiële cq concrete diagnose. Geen laboratorium resultaten, grafieken, of pasklare formules. Wat ik wist, wat we deden en vooral uit de weg gingen, was steeds gebaseerd op mijn observaties en alles wat ik vanaf je geboorte in 1997 met jou had meegemaakt. Vandaag kijk ik terug en ik weet dat ik op mijn intuïtie vertrouwde en op jou en mij. Terwijl we 14,5 jaar verder zijn en de medische wereld hard op zoek is naar tal van excellente medicatie en behandelwijzen in haar slag om de pinda is de oplossing voorlopig nog niet gevonden. Moet jij voorzichtig blijven en waken over je eigen veiligheid. Jouw weten en jouw neus zijn de veiligheidsriemen. Ondanks de veel grotere bekendheid van het fenomeen pinda allergie blijft de onwetendheid van de dagelijkse omgeving een markant gegeven. Een balast.
De Tafel